Wzgórze na południowo-wschodniej części Rzymu, pomiędzy Eskwilinem i Awentynem, jedno z siedmiu wzgórz rzymskich. Jego nazwa pochodzi od wodza etruskiego Caeliusa Vibenny, protoplasty rzymskiego rodu Celiuszów ,,Caeli'', przyjaciela króla Serwiusza Tullusa. Celius Mons był dzielnicą zamieszkana przez zamożna ludność. Po pożarze w 27 n.e., za panowania cesarza Tyberiusza, stał się dzielnicą arystokracji, gdzie swoje posiadłości mieli także cesarze rzymscy. W I w na Caelius Mons wzniesiono wiele budowli publicznych m.in. świątynię Klaudiusza, koszary, halę handlową Macellum Magnum 59 n.e. i akwedukt Nerona. Zachowało sie wiele zabytków m.in. Mury Aurelina, Macellum Magnum, gdzie obecnie znajduje się kościół SS.Stefano Giovanni e Paolp IV-V w, ruiny kilku domów mieszkalnych, z których najważniejsze są pozostałości wpodziemiach Bazyliki Laterańskiej, czyli S.Giovanii in Laterano z IVw pałacu rodu Lateranów tj.Lateranii Plautii, będącego rezydencją papieską w latach 1305-1309.
Darmowy hosting zapewnia PRV.PL